Visite!

Hallo hallo lieve trouwe lezertjes,

Het zal jullie misschien plezier doen om te horen dat ik de voorbije vier weken overleefd heb. Hahaha. Laat ik de draad maar meteen oppikken daar waar ik hem vorige keer laten vallen heb: Lucky Family Hostel in Beijing. Na die fameuze treinreis en met wat hulp van enkele Beijingse locals kwam ik aan in het hostel. Het hostel, gelegen midden in een hutong -oude wijkje, typisch voor Beijing- was formidabel! Superproper, supervriendelijk personeel, superperfecte locatie en supergratis ontbijt! Ik sliep er één nachtje in een slaapzaal, om de volgende dag, zondag, ons Pats op te pikken op de luchthaven!! Meer dan een uur voor de vlieger zou landen, stond ik al flink op post met mijn ‘moeke’-plakkaatje. Toen we elkaar hadden gevonden, volgde er natuurlijk een heel ‘elkaar-pas-na-zeven-maanden-terugzien’ -ritueel. Haha, ik denk dat jullie jullie daar misschien wel iets bij kunnen voorstellen. Hahaha :D. In alle geval, toen we dit hele gedoe achter de rug hadden, namen we de metro naar ons megawijze hostel. Zeer blij was ik toen moeke de inhoud van haar valies onthulde: chocolade!! Natuurlijk niet ènkel chocolade hé. Hihi. Mijn tweede leverancier, peter Nick, kwam de volgende dag aan. Hihi. Ook hij had de nodige portie paaschocolade mee! Owyeah! De trip kon beginnen.

Zelf keek ik op voorhand ook enorm uit naar dit reisje. Niet alleen voor het weerzien met de familie, ook omdat het mijn eerste keer in de hoofdstad zou zijn. Na zeven maanden in China gewoond te hebben, was ik blij dat ik eindelijk naar Beijing kon gaan. En de stad heeft me zeer aangenaam verrast. Het is ook een grote stad, maar zo anders dan Shanghai. Beijing is Chinees! Misschien heeft het feit dat we een week in een gezellige hutong hebben gewoond er veel mee te maken, maar ik had echt niet het gevoel dat ik in een grote stad rondliep. Behalve dan de keren dat we de metro namen. Hihihi. En de mensen in Beijing waren zoooo vriendelijk en behulpzaam. Vanaf de eerste moment dat ik toekwam in de stad, voelde ik me meteen op mijn gemak. En er valt natuurlijk een heleboel moois te zien; Verboden Stad, Jingshanpark, Zomerpaleis, Beihaipark, Lama-tempel, Tiantan, … Dat zijn we dan ook allemaal gaan bezoeken. Dat, en nog wat andere dingen. Maar hetgeen de meeste indruk op mij heeft gemaakt, is de Grote Muur. Ik vond het zo tof, omdat het eens iets anders was. Alle tempels, pagodes en tuinen zijn natuurlijk mooi, maar ze lijken vaak zo op elkaar. En na tweehonderd paviljoentjes, heb je er toch ook genoeg van hoor! Haha, nee, nu stel ik het misschien wat cru. Ik vind alles nog zeer mooi en zie nog altijd graag nieuwe steden en dingen, maar het is meestal niets echt nieuws meer. Maar de Grote Muur was dat wel! En we hadden chance, het was een klare dag, perfect voor mooie plaatjes. Hehe.

Na een leuke week Beijing namen we de slaaptrein naar Xi’an, de stad van het terracottaleger. De slaaptrein viel goed mee, we hadden de eerste keer een soft-sleeper. Om 8 uur in de morgen kwamen we aan in het station van Xi’an, en na een vijftiental minuutjes stappen bereikten we ons hostel. En nee maar, dit hostel was ook al vet strak!! Hahaha :p. De eerste dag in Xi’an hebben we op de stadsmuur gelopen, dat vond ik leuk. Er was weinig volk, en het was gezellig om enkele uurtjes op de oude stadsmuur te slenteren. Erna gingen we naar de Bell Tower en Drum Tower, wat ik zelf niet zo geweldig vond. De moslimwijk in Xi’an met de Grote Moskee in het midden, was wel gezellig. Maar op de tweede dag in Xi’an zou het allemaal gebeuren, dan gingen we naar het terracottaleger. Ohlala! Spannend! We konden het leger vlot bereiken met een goedkoop minibusje. En daar stond het dan op mij te wachten: de grootste ontgoocheling van mijn leven! Ik was erg teleurgesteld in het terracottaleger. Ik vond het alles behalve indrukwekkend. De soldaatjes waren natuurlijk wel mooi, en waaaw, het was allemaal wel zeer chique gemaakt enzo!! Maar ik had het allemaal veel impressionanter voorgesteld. Ten eerste waren er minder ventjes dan verwacht. Ten tweede moesten we van bovenaf neerkijken op het leger. Ik dacht dat we ergens een zaal zouden binnenwandelen en ineens oog in oog zouden staan met een krijger. Maar neen, ze stonden niet op ooghoogte, ze stonden in de diepte, waardoor de beelden veel kleiner leken dan ze werkelijk waren. Ik was ontgoocheld, Pats en peter Nick vonden het wel de moeite…

Diezelfde avond sprongen we de trein op naar mijn geliefde Suzhou. Deze keer hadden we kaartjes voor de hard-sleeper. No problemo, ook deze reis verliep vlot, ook al hadden we twee uur vertraging. De eerste avond niets speciaals, gewoon huoguo gaan eten met de andere Belgische afgevaardigde, Thomas, en mijn kamergenote Katrin. De twee volgende dagen hebben we vooral tuinen bezocht in Suzhou, waaronder mijn persoonlijke favoriet Tiger Hill. Nadat ik met enige trots de hoogtepunten van ‘mijn stadje’ had laten zien, vertrokken we naar Shanghai, om daar de twee weken durende missie af te sluiten. In Shanghai zijn we onder andere naar Yuyuan geweest, Confuciustempel en natuurlijk op de Bund gekuierd. Maar aan alle mooie liedjes komt een eind, en dat is met Chinese liedjes niet anders. Op 8 april werd bij ons dan ook de laatste strofe ingezet. Rond de middag verlieten de twee Spencers China en keerde deze eenzame ziel terug naar Suzhou. De Spencers zijn goed aangekomen, en ook ik zit hier al weer een tiental dagen veilig in Suzhou.

Ik wou dat ik er nog aan kon toevoegen ‘… te genieten van het zalige weer’, maar dat is helaas niet het geval. Zalig weer is het hier wel, de afgelopen dagen meestal tussen 28 en 32 graden. Haha, da’s niet mis hé :p Maar jammer genoeg kan ik nu nog niet van het zonnetje genieten. Zaterdag neem ik deel aan HSK, een belangrijke test die naar je niveau van Chinees peilt. De week erna zijn het tussentijdse testen. Nog eventjes flink studeren voor mij… Maar daarna…. Hahaha. Dan hebben we hier vakantie, voor 1 mei, en dan staat er toch al weer ’t één en ’t ander op de agenda. Waarschijnlijk zullen we met enkele kameraden naar Huangshan gaan, ook wel gekend als Yellow Mountains. Op de terugweg zouden we een tussenstop maken in Hangzhou, een stadje niet ver van Suzhou, bekend om z’n West Lake. Leuk leuk leuk!

Sinds kort heb ik nu ook facebook. Woehoew, vreugde alom! Haha. Ik hoopte om jullie via deze weg meer foto’s te kunnen tonen, maar helaas pindakaas, reken daar maar niet teveel op. Dankzij de fameuze Great Firewall van China is het enkel mogelijk om op facebook te gaan via een heleboel omweggetjes, en helaas pindakaas tot de tweede, die omweggetjes worden supervaak versperd door de trage internetverbinding hier. Gelukkig was er onlangs een goede ziel die vanuit Liedekerke onbeperkt toegang had tot alle sites die je je maar kan inbeelden, en foto’s kon uploaden aan een tempo dat ik hier gewoonweg niet voor mogelijk houd... Deze kleine sloeber was dan zo goed om toch enkele fotootjes van de Beijing-trip op mijn facebook-pagina te posten, dus daar kunnen jullie wat meer fotomateriaal bij dit verslag bekijken. Met dank aan…. Leentje!

Voila, nu weten jullie ook hoe we het hier gesteld hebben met z’n drieën. Het was zeer fijn om familie terug te zien! Maar binnen drie maanden zie ik jullie allemaal terug, en dat vind ik toch wel zeer snel!! Daar wil ik nu nog niet aan denken, eerst nog genieten…! :-)

Tot een volgende!
Heel erg veel zonovergoten groetjes,
een steeds geler-wordende Joke.

P.S. Gelukkige verjaardag aan de jarige van de dag: Tante Gerd! En Demmy en Daan, ook voor jullie een leuke verjaardag binnenkort! :D