Hoi hoi hoi lieve vrienden!

Zet jullie schrap voor wat waarschijnlijk één van mijn laatste verslagjes zal zijn. Want ja, binnen exact vijf weken zet ik weer voet aan Belgische bodem. Het gaat hier verdomme zèèr rap voorbij, en echt blij ben ik daar niet mee. Nu beginnen er zo al enkelen terug te keren naar hun thuisland, nog niet veel, de meesten blijven nog enkele weekjes, maar toch,… Het geeft een heel raar gevoel om afscheid te nemen van mensen waar je een jaar lang mee hebt opgetrokken, en waarvan je weet dat je ze waarschijnlijk nooit meer zult zien… Jaja, dat het einde nadert, voelen we hier maar al te goed. Maar aan de andere kant, ik kan niet wachten om me volop op het Belgische eten te storten, 20 juli kan hier niet rap genoeg zijn, en niet alleen omdat ik de rijst beu ben hé… Hehe.

Dus onder het motto ‘alles eruit halen wat er nog inzit’ zijn Thomas, Katrin, Shengli en ik vorige week naar Zhangjiajie gegaan, een berglandschap dat als decor diende voor de film Avatar. Op 6 juni namen we de trein naar Wuhan, waar we de twee eerste dagen van onze excursie spendeerden. De eerste dag goot het gewoon, echt non-stop regen. Die dag hebben we dus doorgebracht in ons hostel, knusjes onder de deken, luisterend naar het rustgevende gekletter buiten. Toch zijn we ’s avonds buiten gekomen, want er zou een goede kebabzaak zijn in Wuhan, dus zwommen wij daar graag heen. Onze schoenen en kleren waren wel doorweekt voor de komende paar dagen, maar het was het waard. De kebab was heerlijk! Dag twee in Wuhan was droog. Dan zijn we naar de Pagode van de Kraanvogel ofzoiets gegaan, wat eigenlijk best wel mooi was. Van boven op de pagode hadden we zicht op de Changjiang, misschien beter bekend als de Yangtze rivier. Mooi mooi! We zagen ook een tof gebouw, wij daarheen, bleek dat toch wel geen gratis museum te zijn zeker. En het was nog een tof museum ook. Leuk leuk! Om middernacht namen we de slaaptrein naar Zhangjiajie city, waar we rond een uur of negen arriveerden.

Na nog een korte rit op een minibus kwamen we aan in het Zhangjiajie National Forest Park. We kochten een ticket voor drie dagen in dit park, we hadden al een hostel in het park geboekt ook. Daar hebben we weer zeer mooie dingen gezien. Het meest spectaculaire is het Stone Forest, wat toch wel heel anders is dan de berglandschappen die ik de voorbije maanden ben gaan bezoeken. Er waren ook heel veel bossen, heel veel groen en de bijhorende inwoners van die bossen: insecten. Harige rupsen, spinnen met meterslange poten en kleurrijke vlinders; je vond het er allemaal. Veel leuker was die andere lokale bevolkingsgroep: aapjes! Al van bij de ingang van het nationaal park slingerden de apen rond je hoofd. Plastic zakken waren gevaarlijk, want daar sprongen de apen meteen op af, en voor je het wist waren ze ervandoor met je hele mondvoorraad. Wij zijn gelukkig niet aangevallen, ik vond de aapjes enorm schattig om bezig te zien. Had ik gekund, ik had er eentje meegebracht… Hihi.

Daarna verhuisden we van in het park naar buiten het park. We zouden nog twee dagen slapen in een hostel in de stad Zhangjiajie. En waaaw, lag dat hostel toch wel niet op een dak zeker! Zo hadden we een goed zicht op de hele stad, omringd door bergen. Voor locatie krijgt dit hostel toch wel een vette tien op tien! Haha. Ik vond het hostel zo geweldig dat ik zelfs liever mijn tijd daar spendeerde, in plaats van de vriendjes te vergezellen op een uitstapje. Neen, de dag dat we normaal ons laatste uitstapje zouden doen, naar Tianmen, een andere mooie berg in Zhangjiajie, werd ik ziek. Ik kon geen tien minuten zonder toilet, dus zat er voor mij niets anders op dan op de kamer te blijven. Jammer, want na hun terugkomst kreeg ik foto’s te zien, en met spijt in het hart zag ik dat Tianmen wel zeer mooi was. Achja, de volgende dag was ik weer wat beter, wat zeer goed uitkwam, want toen moesten we 22 uur op de trein zitten. Haha, jaja, Zhangjiajie – Shanghai: 22 uur. Van Shanghai namen we dan het treintje richting Suzhou, en gisteren in de namiddag ben ik dan weer op kot toegekomen, met een mooie ervaring rijker.

En voila, nu resten er mij nog slechts twee lesweken achter Chinese schoolbanken. Op 1 en 2 juli heb ik examens en op 3 juli verlaat ik Suzhou. Op 4 juli komen vier Belgische meiden mij vergezellen om samen nog een dikke twee weken door China te trekken. Onze trektocht gaat van Guilin naar Yangshuo, naar Beijing en Pingyao, om dan in Shanghai te eindigen. Ik kan dus helemaal niet zeggen wanneer er een volgend verslag zal komen. Ik zal proberen nog een laatste update in Suzhou te posten, maar ik kan niets beloven. Ik denk dat de komende twee weken enorm druk en hectisch gaan worden. Dat zijn ze nu eigenlijk ook al…

Gelukkig zit het weer hier goed mee, de komende week verwachten we hier toch rond de 34 graden… Hahaha! Verder nog afscheid nemen van de kameraadjes die er vandoor beginnen gaan, valies op het gemakske beginnen maken, souvenirtjes kopen, tussendoor nog wat studeren, maar vooral nog genieten!

Heel veel liefs en tot veel te snel!

Joke