Wuyishan-historie
Door: Joke
Blijf op de hoogte en volg Joke
27 November 2012 | China, Suzhou
Lieve lieve thuis,
Ik vind vandaag, dinsdag 27 november 2012, de perfecte dag om nog eens een blogberichtje te plaatsen. En weten jullie waarom? Omdat ik vandaag exact drie maanden in Chinezenland ronddwaal… Drie maanden vol avontuur, geweldige mensen en onvergetelijke ervaringen. Ik kan er hier echt maar niet genoeg van krijgen! Ik beleef hier echt, om het zeer clichématig te zeggen, de tijd van mijn leven! Hihi. Het enige wat me wat somber stemt, is dat ik een Sinterklaasloze zes december tegemoet ga, want die goede man houdt geen tussenstop in China. Nochtans ben ik hier zeer braaf en ijverig geweest, want op de tussentijdse testen ben ik mooi geslaagd. Joepie!! Dus misschien heb ik geluk en dropt Zwarte Piet enkele pakjes marsepein in mijn kot! Hopelijk komt het Sinterklaas dan niet ter ore dat ik vorige week weer enkele lesjes gebrost heb, of ik kan naar mijne marsepein fluiten… Haha! Maar het brossen deed ik niet zomaar zonder reden natuurlijk, ik ben namelijk naar Wuyishan gegaan.
Wuyishan is een stadje in de provincie Fujian, meer zuidelijker gelegen en dus ook wat warmer dan hier in Suzhou. In deze periode is het daar zo'n aangename 19-20°C. Je vindt er prachtige natuur; veel groen met bergen. In de extra les over China die ik volg, kregen we enkele weken geleden fotootjes te zien van Wuyishan en Thomas, Katrin, Youmi en ik waren allen onder de indruk. Bij het zien van deze foto’s wisselden we enkele blikken uit met elkaar, en het was duidelijk dat we allemaal hetzelfde dachten: “Wanneer gaan wij daarheen?”
Woensdag 21 november zijn we daar dan met z’n vieren heengegaan. De treinrit Suzhou – Wuyishan duurt zo’n dertiental uurtjes, het was dus geen slecht idee van ons om een bedje te boeken op de trein. Als je de slaaptrein pakt in China, heb je twee mogelijkheden: een softsleeper of een hardsleeper. In het heengaan hadden we een ticket gekocht voor de softsleeper. Dit betekent dat je een soort eigen kamertje op de trein hebt met vier bedden. Ideaal! Op die trein hebben we ook avondeten gegeten, maar dat was niet zo geweldig. De porties waren klein en het was vrij duur. Echt lekker kon je het eten ook niet noemen. Ons eigen coupeetje deed sommigen onder ons denken aan een coupé in de ‘Zweinsteinexpres’ uit de Harry Potter- films. Ik mocht Ron Wemel zijn… Laat zijn we niet gaan slapen, want donderdagochtend rond 4u30 zouden we toekomen in Wuyishan. En ja hoor, donderdagochtend rond 4u30 kwamen we dan ook daadwerkelijk toe in het station van Wuyishan. Hihihi. Met de taxi geraakten we in het hostel dat we hadden geboekt, “Andi”, en dat hostel mocht er best wezen. Chapeau voor het meisje dat er werkte, zij is speciaal om vijf uur ’s ochtends opgestaan om ons binnen te laten. Ze was even oud als ons, alé, even oud als drie vierde van ons groepje. Mijn medereisgenootjes zijn allemaal 21 jaar, ik ben de oudste. En we kwamen hoe langer hoe beter met haar overeen. Ze was heel behulpzaam en op het einde kregen we gratis thee en melkthee van haar. Normaal ben ik geen fan van melkthee, maar de hare was meer dan ok! Haha. Verder was het hostel heel proper en rustig. Als er ooit iemand naar Wuyishan wilt gaan, “Andi” is het hostel to be! Hihi.
We zijn drie dagen op wandel geweest, en het enige wat ik daarover kan zeggen is: kijk naar mijn foto’s! Hihi, nee echt, het was er prachtig! Ook al zien de foto’s er mooi uit, in het echt was het nog honderd keer mooier en impressionanter! De eerste dag gingen we op zoek naar een waterval. Wij allemaal heel opgewonden, want een waterval… WAAAW! Toen we die waterval uiteindelijk vonden, bleken het gewoon enkele sobere druppeltjes te zijn. Volgens mij vielen er druppeltjes omlaag doordat het de hele tijd aan het regenen was en is er op droge dagen helemaal geen waterval te zien! Haha. Maar het heeft die eerste dag dus de hele dag geregend en het was heel mistig. Tegen het einde van de dag was ik helemaal doorweekt, verkleumd en groggy, maar na een warme douche was ik weer helemaal de oude. Dag twee was het hoogtepunt van de trip, toen hebben we namelijk de berg beklommen. De hemel was helemaal opgeklaard en het was lekker warm. Het weer in combinatie met de zware beklimming zorgde voor een plakkerige boel. Allen lekker bezweet klommen we maar hoger en hoger, en het uitzicht werd steeds maar mooier en mooier. Dit is zo’n situatie waar een foto zoveel meer zegt dan woorden… Die avond hebben we met een ouder koppel van Taiwan nog iets gedronken in de bar. De volgende dag zijn we eerst met dit koppel gaan ontbijten en daarna hebben we met onze nieuwe Taiwanese vrienden een boottochtje gemaakt. Het boottochtje was heel speciaal. Het was een vlot gemaakt van enkele reuze bamboetakken met daarop zes rieten stoelen. Twee mannen gebruiken andere bamboestokken om de boot vooruit te duwen. Het was echt zalig en rustgevend. Nu, rustgevend was het niet altijd. Één van onze ‘kapiteins’ was zo content van buitenlanders op zijn vlot te hebben, dat hij de hele tijd tegen de omstaande Chinezen aan het stoefen was en riep “dat hij enkele knappe meisjes en jongens had die hij wou wegschenken”. Soms voelde het aan alsof wij de attractie waren in plaats van het boottochtje, alle camera’s waren op ons gericht. Maar ja, wie wil er nu geen foto van vier buitenlanders op een vlot?
Na deze wel zeer geslaagde driedaagse namen we weer de trein richting Suzhou. Deze keer hadden we een hardsleeper geboekt. De kwaliteit van de bedden is ongeveer gelijk als op de softsleeper, maar hier heb je geen eigen kamertje. Er zijn zes bedden, dus je moet je ruimte delen met twee Chinezen. Er is ook geen deur, dus iedereen kan gewoon in en uit je ruimte lopen. Omdat er geen deur is, waait de sigarettenrook ook gewoon binnen. Oh ja, had ik dat al vernoemd, Chinezen roken overal! Overal! De eerste treinrit was aangenamer, maar een echte verschrikking was deze hardsleeper-ervaring nu ook weer niet en het is veel goedkoper dan de softsleeper. Na een veel te korte nachtrust kwam ik rond zeven uur ’s ochtends weer toe op kot, verlangend naar een warme douche. Zeer fijn was dan ook dat Katrin en ik moesten constateren dat we geen elektriciteit meer hadden, wat dus ook geen warm water wil zeggen. Voor ons vertrek waren we onze elektriciteitsrekening vergeten te betalen. Omdat het toen zondag was, en daarbovenop nog eens heel vroeg, konden we nog niet direct nieuwe elektriciteit ‘kopen’. Het einde van dit tripje was dan ook letterlijk een koude douche! Haha!
En dit was dan de Wuyishan-historie. Een volgend hoofdstukje in mijn China-verhaal zal Nanjing zijn. In het weekend van 15-16 december gaan Thomas, Anneleen, Tessa en ik Yoana gaan bezoeken in Nanjing. Tenzij er in tussentijd iets wereldschokkends gebeurt hier, zal een volgende blogupdate maar voor na dit tripje zijn.
En ten slotte wil ik vake een zeer gelukkige verjaardag wensen voor vrijdag! Ik stuur je vanaf hier 55 kussen! ;-)
SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK SMAK
Heel veel marsepeintjes, mandarijntjes, chocoladen petikes en speculozen Sinterklazen aan alle brave kindjes in België!
Dikke zoenen van
Joke.
-
27 November 2012 - 11:06
Oma & Opa:
Eerst en vooral gefeliciteerd met Uw "slagerij" in die eerste tussentijdse testen. Zoals we altijd zeggen, als Jij het niet hoort : "Flinke meid is dat."
De foto's bewijzen ons dat U er, na al Jullie belevenissen en experimenten op allerlei vlakken, nog goed uitzien, en duidelijk ook voelen. Het wordt ons hoe langer hoe duidelijker dat Jullie niet alleen chinees, als taal vervolmaken maar echt op gebied van aardrijkskunde, kunst, geschiedenis...levenswijzen ... U lijfelijk eigen maken. Dit is een echte snelcursus levenskunst.
Echt tof , op zo'n aangename leuke manier met nieuwe echte vrienden de wijde wereld te leren kennen.
Wij hopen echter , nu Je kennis hebt hebt gemaakt , (Misschien was het wel niet de eerste keer), met de "HARD - en de SOFT - wereld , dat dit zich eventueel tot het SLEEP- domein beperkt en niet uitbreidt tot de andere gevreesde moderne hard & soft's wereld.
En nu even weer uitrusten en bekomen op de Chinese schoolbanken tot volgend verkenningstrip met nieuwe avonturen.
Joke, Houden zo.... en tot weldra met volgend bericht
Vele groetjes, en veel liefs,
Oma & opa
-
29 November 2012 - 17:28
Tante Hilde:
hoi, dag joke,
blij weer een leuk en verrassend verhaal te mogen lezen van u !
alweer zo'n tof avontuur achter de rug, wat is het leven hier toch eentonig in dit kleine, sombere en triestig belgenland.
alhoewel, wij voorbij weekend toch lekker genoten van een deugddoend verlengd weekend met z'n allen en hailey in vossemeren / lommel en het was er echt leuk : heel veel gezwommen en van de vele tunnels gegleden, gewandeld, uitgebreid geaperitiefd en niets gedaan en lekker gegeten van eigen klaargemaakte maaltijden en hapjes.
natuurlijk niet zo spectaculair als uw uitstapjes, maar voor ons was dat toch al een leuke verademing tussen de gewone dagdagelijkse rituelen door.
wij wachten hier ook vol spanning op de komst van de heilige man en zijn zeer benieuwd wat die dit jaar zal brengen in onze schoentjes .... als 't de moeite is, houden we wel wat over voor tegen dat ge terug goesting krijgt om naar belgenland terug te keren, al vraag ik me af, na al die verhalen dat je nu al doorgestuurd hebt, of het er nog wel zal van komen ?
alvast nog heel veel " studiegenot " ( maar wanneer studeer jij daar eigenlijk ? ), vele leuke avonturen en 't amusement met al uw vrienden aldaar !
groetjes van ons allen,
tante hilde -
02 December 2012 - 19:53
Ruth De Meersseman:
Joke, een vraag, iets wat ik al op veel van je foto's heb gezien: waarom doet iedereen dat 'peace'teken? Ik zie de Chinezen dat hier en elders in het buitenland doen en denk steeds "wat een vreemde manier om op de foto te staan". Maar jullie doen dat daar precies ook, dus het moet wel een betekenis hebben. Deze blog zal wel niet de manier zijn om te antwoorden, maar kijk sie, toch mijn vraag.
In elk geval, je foto's en verslag zijn mooi! Geniet verder van deze tijd van je leven.
Vele groeten!
Ruth -
10 December 2012 - 16:29
Peter Nick:
Zowat 10 jaar geleden... wandelen in de Ardennen... een heuvel beklimmen... Dat was toch niet je ding!
En nu... een berg in China beklimmen in de regen of in de warmte. En dan nog vertellen dat je ervan geniet!
Was je toen echt met onze voeten aan het spelen en was het pure gemakzucht, of... is het omdat je nu een beter gezelschap hebt?
Alle gekheid op een stokje. 't Is aardig te mogen lezen (en te mogen zien op je foto's) dat je soms fysiekie moeite doet om mooie dingen te kunnen ontdekken Niet alleen in dit reisverslag, ook in vorige!
Vele groeten
Je atletische Peter Nick -
10 December 2012 - 20:08
Romina:
Leuke verhalen Joke! Meer van dat!
Maar ik heb toch tenminste lekkers van de Sint gekregen.. Nananana!
Bel me, schrijf me, laat me nog iets weten.. ;) x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
