Plooitjes en pootjes...
Door: Joke
Blijf op de hoogte en volg Joke
12 September 2012 | China, Suzhou
Hallo mijn leuke lezertjes,
Omdat de voorbije week niet echt spannend was, zal dit blogbericht dat bijgevolg ook niet zijn. Sorry al op voorhand… Hihihi. Bij gebrek aan boeiende uitstapjes, zal ik vooral het leven op de campus beschrijven. Ik denk dat sommigen onder jullie daar wel in geïnteresseerd zijn.
Mijn kot begint stilletjesaan leefbaar te worden, zelfs gezellig. Toen we aankwamen lag er niets van beddengoed op het bed, zelfs geen matras. We moesten het stellen met houten planken. In het winkeltje op de campus worden matrassen verkocht, maar dat zijn echt matrassen van niets. Op een kwartier stappen van onze campus ligt een shoppingcenter, met daarin een reuzesupermarkt. Daar verkopen ze betere matrassen, dus ben ik daar mijn gerief gaan halen. Het is nog steeds een flutmatrasje, maar het went. Nu ik het al enkele nachten met enkel die matras heb moeten stellen, voel ik de planken al niet meer in mijn rug poken… Mijn roommate en ik hebben ook een extra matras, kussens en deken gekocht om onze grond mee te versieren. Een improvisatiezetel, bij gebrek aan een echte. Maar het is gezellig, we hebben er net nog een filmpje op gekeken. Voor de filmfanaten onder jullie: ‘How to train your dragon’, een tof animatiefilmke! Hihihi.
En dan is er nog de historie van onze frigo. Ik had al gezegd dat die walgelijk was, maar er was hoop! Een kuisvrouw van ons gebouw zou de frigo komen uitkuisen. En zo geschiedde… Een ouder Chinees vrouwtje stond ineens voor ons deur met de boodschap dat ze onze frigo zou reinigen. Wij dolgelukkig! Tot we zagen wat ze bij zich had: een vod… Ènkel een vod! Ze maakte die wat nat en begon de schimmel en al het ander gespuis uit de koelkast te vegen en klaar was kees, wel, klaar was de Chinees! Het vrouwtje was duidelijk trots op haar werk en met de glimlach op haar gezicht vertrok ze weer. Wij stonden er een beetje stomverbaasd bij, want proper kon je de frigo niet noemen. Er zat voor ons niets anders op dan de frigo nog zeker dertig schrobbeurten te geven, mèt schoonmaakmiddel. Katrin, mijn kamergenote, had een desinfecteermiddel mee, dus dat hebben we ook halfleeg gespoten in de koelkast. Ten slotte hebben we zeker een liter azijn gebruikt om de laatste boosdoeners de nek om te wringen. Sinds enkele dagen gebruiken we hem, en tot nu toe heeft nog niemand een indigestie gehad… Dus ik denk dat wij onszelf nu mogen kronen tot professionele frigo-ontsmetters…! Als er iemand raad wilt over het reinigen van zijn frigo, wees dan niet te beschaamd om info te vragen… Hahahaha!
Ik heb ook al een hele week les gehad. Soms is het een kwelling en doen we de belachelijkste oefeningen. Zo hebben we een vak ‘kijken – luisteren – spreken’, waar we een Chinese comedyserie volgen. We zijn nu één week bezig met een stukje film van ongeveer drie minuten. Boeiend kun je het niet meer noemen als je elke zin, elk woord al letterlijk uit je hoofd kent. Bij alles blijft de leerkracht stilstaan, àlles. Alles wordt duizend keer herhaald en tot in de allerkleinste details geanalyseerd. Zo moesten we in groepjes van vier een dialoogje naspelen van in de serie, elk groepje moest hetzelfde fragment spelen. Het bewuste fragment hadden we tijdens de les ook al zeventien keer of zo geanalyseerd, dus voor mij was het niet echt meer nodig om nog eens acht keer hetzelfde fragment nagespeeld te zien. Ik kijk vooral uit naar morgen, want dan zullen we met het volgende drie-minuten-durende fragment beginnen. Joepie, zijn we weer een weekje zoet! Hihihi. Blijkbaar is dit de typische lesmethode van de Chinezen. Ik zal er wel gewoon aan geraken zeker…
Ik ga momenteel nog vooral om met buitenlanders. Met Chinezen heb ik nog maar amper contact gehad. Maar iedereen in mijn klas en op kot is een buitenlander. Nu, ik zit hier nog een jaar, lang genoeg om wat Chinese vriendjes te zoeken! Toch lopen er massa’s rond op de campus. In legeruniform… Haha, dat was even schrikken de eerste dagen, want geloof me, een hele hoop Chinezen in legeroutfit die op je afkomt, is best angstaanjagend. Zoals zoveel dingen kijk ik er nu niet meer van op. Maar blijkbaar is het de gewoonte dat Chinese eerstejaarsstudenten op de universiteit eerst een soort training krijgen, iets met discipline… Ben ik even blij dat dat niet voor de buitenlandse studenten geldt…
We gaan meestal met een groepje buiten de campus eten. Het eten is hier heerlijk! En supergoedkoop! Als je aan een kraampje langs de straat wat koopt, heb je al een maaltijd voor twee of drie kuai (delen door 8 voor euro). Ok, proper zijn die kraampjes niet, in België zou ik ze niet eens een blik waardig gunnen en Benny Bax van de smaakpolitie zou ter plekke een hartaanval krijgen. Maar als ik niet denk aan al de viezigheid die er rondslingert en alles wat er met het eten al gebeurd zou kunnen zijn, geniet ik er echt van! Over de openbare toiletten kan ik nog niets zeggen, want ik heb er nog geen gebruik van gemaakt. Ik weet wel dat er nooit wc-papier aanwezig is, en het meestal franse toiletten zijn. Ja, een putje in de grond dus, ja… Hahaha, dat is dan ook de reden waarom ik deze wc’s vermijd…
Ik denk dat ik jullie nu wel het voornaamste heb verteld. Alles begint hier in z’n plooi te vallen en ik begin ook meer en meer in het Chinese ritme te komen. Volgende week gaan we met alle buitenlandse studenten samen naar de politie om onze verblijfsvergunning in orde te laten brengen. Dat zal normaal vlot verlopen. Over ons medisch dossier in België heeft er ook niemand moeilijk gedaan, Thomas en ik waren bijna de enigen die geen enkele test meer opnieuw moesten doen. Als er een klein detail niet in orde was op het medisch formulier, moesten er nieuwe testen gedaan worden. En weer ben ik blij dat ik daarvan gespaard ben gebleven…
Jullie zien, alles komt hier op z’n pootjes terecht!
Merci voor al de leuke reacties, ik vind het geweldig om op die manier iets van het thuisfront te horen!
Tot een volgende,
Joke.
-
12 September 2012 - 18:34
Om & Opaa:
Hallo Joke,
We waren blij te zien dat we wat nieuws kregen uit de "verten". Helaas moeten we vaststellen dat er wel heel wat aanpassingen moeten gebeuren. Maar "U kennende" zijn we ervan overtuigd dat dit overwinbare hindernissen zijn.. en wordt het ons al snel duidelijk een heel "gereformeerd" Joke terug te zien volgend jaar.
Hou Je taai , en zorg maar dat Je Uw broeken niet moet aanpassen volgens chinees gebruik, met al die kraampjes. (Niet te verwonderen lopen zij met spleet oogjes rond.)
Vele verre grtjs
Oma & opa
-
12 September 2012 - 18:34
Om & Opaa:
Hallo Joke,
We waren blij te zien dat we wat nieuws kregen uit de "verten". Helaas moeten we vaststellen dat er wel heel wat aanpassingen moeten gebeuren. Maar "U kennende" zijn we ervan overtuigd dat dit overwinbare hindernissen zijn.. en wordt het ons al snel duidelijk een heel "gereformeerd" Joke terug te zien volgend jaar.
Hou Je taai , en zorg maar dat Je Uw broeken niet moet aanpassen volgens chinees gebruik, met al die kraampjes. (Niet te verwonderen lopen zij met spleet oogjes rond.)
Vele verre grtjs
Oma & opa
-
12 September 2012 - 18:36
Opa:
Verdorie nu klikte ik ook wel 2 keer zeker! -
12 September 2012 - 21:15
Charline:
Hey Joke
Eindelijk de tijd gevonden om eens al je vertellementen te lezen. Ik lag plat. Zo grappig daj alles verwoord, man man!
1 ding baart me zorgen... Het feit daj je nog niet echt de chinese vriendjes hebt leren kennen... Vergeet onze deal niet e...
(hoewel, na de ronchelende story (mn zus zat ooit naast een chinees op kot en ze moet sindsdien niet meer weten van chinezen of chinees eten. Mss moeten we afstappen van de deal en moet je maar trouWen met een gewone mens in China).
Ik hoor (lees) dat je goed gesetteld bent en je blijkbaar goed amuseert.
Tzal rap gepasseerd zijn je jaartje!
Geniet ervan en tot hoors!
De eerste familiemeeting zonder jou (snif) is in de maak. Ik hou je op de hoogte van de afloop ;).
X -
14 September 2012 - 06:57
Sara:
Joke,
verbreek die deal maar met Charline en trouw maar over vele jaren met een Belg ;)
Tis inderdaad leuk om je blog weer te lezen, niet intressant? Het was echt aangenaam en lachend lezen!
Ben blij dat jullie je frigo nog wat geurenvrij en schimmelvrij hebt kunnen krijgen!!
Amai die chinezen, hygiËne is toch echt hun ding niet zu. Kben vree benieuwd welke hygiene jij nog zal overhouden als je thuiskomt :)
alé, tamusement met jullie weekelijks 'toneeltje' :p
tot de volgende!
en we laten details van tvolgend feestje weten, zodat je daar in de verte het toch wat kunt meebeleven.
(in tegenstelling tot Charline vind ik het niet jammer dat je niet bij bent p:p maar hailey wel!!!) hihi
doei xxxx
ps ik begin goed de pruts te voelen stampen en soms gelijk koprollen ofzo xxx -
14 September 2012 - 13:38
Tante Hilde:
hallo,joke,
weeral eens goed genoten van uw verslagje over china...
amai, ge zijt daar nog geen maand en alhier kijk ik er al telkens naar uit om uw verslag te kunnen lezen, want elke keer staan er toch weer van die niet voor mogelijke situaties hier in belgië in....
niet teveel meer schrijven over al die vuile toestanden hé, aldaar, of subiet krijgt ons sara het nog in haar hoofd om ook naar daar toe te trekken om er te gaan poetsen, want z'is nogal ne freak op dat gebied, hoor....
toch blij te vernemen dat ge er u, ondanks de vele rare dingen aldaar, toch goed amuseert en ge het goed kunt stellen met uw medestudenten, alsook kamergenote.
geniet er nog maar met vele teugen van, veel succes met de studies, en nu moet ik u laten, want nonkel patrick die bezig is met de nieuwe badkamer op te stellen heeft hulp nodig en roept : " help, mijn man is een klusser", hij heeft blijkbaar ergens mee gemist ....
dada en tot d'n volgende, groetjes, tante hilde sp.
-
15 September 2012 - 07:36
Maatje.:
Dag lieve Joke,
Fijn te vernemen dat je het daar al goed begint gewoon te worden.
Ik denk veel aan jou met een warm maar met een toch ietwat bezorgd hart.
Maar je bent een hele flinke dat wist ik al lang.
Hier is ook alles in orde, alleen begint het hier al flink wat kouder te worden.
Met Roxanne en Jurian ook alles in orde.
Binnenkort moeten ze ook weer naar school en dan is het uit met de pret.
Fijn weekend lieve Joke. -
16 September 2012 - 22:18
Charline:
Hey Joke
Zoals belooft een kort verslagje van het 1e familiefeestje zonder jou...
Twas verschrikkelijk saai, pffff, wat was me dat zeg...
Gelukkig was je er toch een klein beetje bij. Je briefje was de max. Zo tof dat je gedacht hebt op de mensen die je moet missen, het boekje en briejfe voor je peter, je aftel kalender voor je zusje... Ik ben benieuwd wat ik binnenkort mag verwachten van jou...
Alle, we tellen af naar het volgende feestje!!! Bij jou zullenhet wel vaker feestjes zijn.
Tamusement.
En ge weet, wat sara zei was zever e. Een pack kan en mag je niet verbreken. Kben beniuwd naar je volgend verslagje. Wie weet mogen we dan al kennis maken met de toekomstige meneer VDB.
X -
22 September 2012 - 00:14
Tante Hilde:
hoi, dag joke.
oef , gelukkig, ik ben nog niet de laatste met de superbeste wensen voor uw stiekeme maar fijne kado' s dat ge gemaakt hebt voor op het voorbij feest.
ja, ze waren allemaal echt de max !!! je moet er maar opkomen, hoor, ze waren echt subliem !!!
je zal er ook wel heel veel tijd en energie in gestoken hebben, zeker ??
de grote, prachtige kaart vol foto'kes van nonkel nick die moeke en vake gemaakt hadden , was ook echt prachtig !!! echt de moeite hoor ( heb je ze kunnen bewonderen door foto of zo op één of andere manier ??)
en zoals charline al gezegd heeft, al was je er niet tastbaar bij, toch voelden wij allemaal uw aanwezigheid door de mooie kado's maar ook door het intense denken van iedereen aan u ( amai, da's nogal straf gezegd, hé ) .
allé 'k ga u nu terug laten, uitkijkend naar een spannend nieuw avontuur van u aldaar in het verre china,
nog heel veel groetjes vanuit het frisser wordende belgië ( hoe zit het daar eigenlijk met het weer ?) ,
uw tanteke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
